Boyu kısa,vucudu küçücük ve cilizdi,
O Türkmen giyisiyle,büyüktü Mehmet Ali..
Ansızın bir kadere,isyan ederek kızdı,
Tatsız tuzsuz dünyadan,pek ürktü Mehmet Ali..
***
Gün vurmamış düşleri,doldurdu cantasına,
O güzel ümitleri,aldı can pahasına,
Tüm söylentileri attı,kulağı arkasına,
Bir kutsal varlık için,diz çöktü Mehmet Ali..
***
Çok rüzgarlar esti de,yününü değişmedi,
O zubun çeketiyle,heybetinden düşmedi,
Sarı,yeşil,kırmızı sellerle çelişmedi,
Kalbi,fikri masmavi bir Türktü Mehmet Ali..
***
Çok hançerler saplandı,o Türkmen yüreğine,
Kin dolu insanların yağ sürdü ekmeğine,
Bu zeytin kömesinden ne düştü eteğine,
Yoksa pis elleremi!su döktü Mehmet Ali..
***
Sürdükçe bu bekleyiş,bıktı gönül yurdundan,
Bir nar gibi çatladı,kızıl elma derdinden,
Umutlar boram boram düşünce ellerinden,
Titreyen mahyalardan,el çekti Mehmet Ali..
***
Renksiz gözlü patronlar,yeni çağın itleri,
Kapısız kalelerin elinde kilitleri,
Bir tarafta,gölgesiz koydular serhaleri,
O yüzden defterini tez büktü Mehmet Ali..
***
Soyuyla ve kanıyla,övünenin biriydi,
Yolsuzlar karşısında,işte erler eriydi,
Apaçık bir kitaptı,Aksu gibi duruydu,
Ancak,nahak sırtına bir yüktü Mehmet Ali..
***
Dünya durdukça seni,bu davamız anacak,
Seninçin Süleymanlar,zaman zaman yanacak,
Dostların sayesinde,yeniler kanayarak,
Eski yaraları da hep söktü Mehmet Ali..
********
|
