Dün gece bir kâbus gördüm, güzelim KERKÜK elden gitmiş idi, uyanınca bu yazıyı yazdım, bilmiyorum şiirmi? Şiir değilmi? Ama içten acımı aktarıyor, sizde düşünün KERKÜK elden giderse tüm TÜRK milletine arsız denilmezmi?
Kerkükümüz elden gitti, ağlayın DOSTLAR Bu ateşle kavurulan, Türkmenler sızlar Ne kadar yaş dökerseniz, acımız dinmez Siz yitirdiniz bu yurdu, geriye dönmez Geriye dönmez, eskiye dönmez Artık Kerkük elin oldu, geriye dönmez Türklere dönmez, Türkmene dönmez Ağyarlara gelin oldu, bu ar silinmez
Kerkük yalnız bırakıldı, kimsesiz kaldı Ufukunu semasını, bulutlar sardı Ağyarlar fırsatı buldu, Kerkükü aldı Artık bize bütün cihan büyük zindandı Geriye dönmez, eskiye dönmez Artık Kerkük elin oldu, geriye dönmez Türklere dönmez, Türkmene dönmez Ağyarlara gelin oldu, bu ar silinmez
Yıllar yılı dostlarından yardım bekledi Sormadılar, bilmediler, nedenmiş derdi Belki bir gün düşünürler halini sandı Sabır et dediler ona, kandı, aldandı Geriye dönmez, eskiye dönmez Artık Kerkük elin oldu, geriye dönmez Türklere dönmez, Türkmene dönmez Ağyarlara gelin oldu, bu ar silinmez
Şimdi tarih yüzümüze tükürse haktır Çünkü ağyar güvey olmuş, Türkmen yataktır Artık bu ar silinemez, ölmemiz haktır Susun artık konuşmayın, Türkçe yasaktır Geriye dönmez, eskiye dönmez Artık Kerkük elin oldu, geriye dönmez Türklere dönmez, Türkmene dönmez Ağyarlara gelin oldu, bu ar silinmez
|