7 mart 2011 günü, Türkmen toplumu değerli bir evlâdını daha ebedi âleme uğurladı.
Mevlüt Taha Kayacı, çağdaş Türkmen kültürünün sembollerinden idi. Bütün ömrünü inancına uygun şekilde yaşadı. O samimi bir Müslüman, Türkmen Milletine aşık bir milliyetçi, ülkücü ve tam anlamıyla bir dava adamı idi.
Gençliğinden itibaren son nefesine kadar davası uğrunda çalışmıştı. 1960 larda, Kerkük’ün Bulak mahallesinde kurduğu Fuzuli Kütüphanesinde, gençlere Türkçe dilini ve edebiyatını öğretirdi.
O milleti için gerçek bir öğretmen idi. Irak’ta Türkmen coğrafyası ve yerleşim yerleri hakkında ilk olarak kardeşlik dergisinde o yazdı. Türkmen eğitimi, öğretimi ve yeni harflerı kullanmasının isteğinde bulunan ve savuncusu idi.
Türkmeneli gazetesinde son yazısı bile Türkmen eğitim ile ilgili bir konu idi.
Milletine aşık milliyetçi ve bir ülkücü idi. Bu konuda çok anlamlı yazılarla, doğru yolu, toplumu ilgilendiren meseleler için Türkmeneli gazetesinde İzlenim adı verdiği Köşesinde, olumlu çözüm ve düşünceler sunmuştur.
Açık sözlüyd içi dışı bir insandı, gördüğü aksaklıklarla, yanlışlarla ilgili ikazlarını, Arkası kınalı adlı köşesinde, Okumaz Yazıcı adı altında olmuştur, ancak herkes samimiyetini bildiğinden söylediklerinden, yazdıklarından kimse alınmazdı, çünkü milli manfaat ve toplumun yükselişi amaçı idi.
Durmak nedir, duraklamak nedir, yılmak nedir, yorulmak nedir bilmezdi. Hastalığı sırasında, zorluk çekerek, gazeteye gelip, son çıkan tüm sayfaların taslağın alıp satır satır incelerdi.
Türkçeden Arapcaya ve Arapcadan Türkçeye yaptığı çevirmelere insan oğlu hayranlık duyardı, yazıyı eline alır, gözle okur, Türkçesine veya Arapcasını, kendisiyle oturana söyleyip o yazardı. İki dil’de bir dilci ve bilgin idi.
Usta gazeteci idi, bu alanda, bizim için, bir rehber, danışman, bilgi kaynağı ve sözlüğümüz idi.
Dert dinledi, dert yanmadı, verdi, almadı, kendisi için istemedi, gözü de, gönlü de toktu; sözü gibi, özü gibi.
Türkmen davası ve Kültürü için mutluluk çiçekleri toplamaktan bir an bile geri durmadı. Türkmen hikâye ‘‘ öykü ’’ sanatının gelişmesi, bugünkü halini alması yıllar öncesi, kardeşlik dergisinde yaptığı ilk anket sonucu olmuştur.
Türkmen kültürüne ve sanatı uğrunda kendini vakıf çeşme gibi sebil edenlerdendi. Yeminli mütercim ‘‘ Çevirmen ’’ idi, yaptığı çevirmelerden kimseden para diye bir şeyler almadı, çünkü parayı sevmezdi.
Dokuz kitap yazdı, bunların yanındada yurt içinde ve Türk dünyasında çok dergilerde yüzlerce yazılar yazdı. ‘‘ Felek her türlü esbâb-ı cefâsın toplasın gelsin / Dönersem kahpeyim millet yolundan bir azimetten ’’ diye coşkuyla seslenirdi topluma.
İşte kaybımız çok büyüktür, acıdır, Mevlüt Taha Kayacı, Türkmen Kültür, siyaset, düşünce alanında yeri kolayca doldurmayacak bir dava ve kültür adamıdı.
Hakkında ne söylenilse azdır, ne denilse yazılsa eksik kalacaktır.
Nur içinde yatsın, mekânı cennetolsun, Türkmen toplumunun, ailesinin başı sağolsun, kaybımız büyüktür, Allahtan sabırlar dileriz.
|
