|
|
2009-10-16 |
 |
 |
1501 (520) |
|
|
|
|
DİNMEYEN HOYRAT SESİ
|
Ferit Müftü
|
Sanat elçimiz, kardeşim Abdurrahman Kızılay’a İthaf…
Kerkük’te yaşam hep oldu olay, Ezelden beridir hep demişiz; Vay! Kalemiz ağladı, hep kan aktı çay, Kerkük semalarında sıktır dolunay, O güzel gecelerde yıldızları tek tek say, Uzaklardan feryat sesi duyarsan, Bil ki bir dev yürek okur… Hoyratı okuyan da Kızılay, Elinde saz, diyar diyar dolaşır, Kerkük, Kerkük diye çağlar Kızılay. Eskiler de neşe dolu okurken, Şimdi neden çok mahzundur Kızılay? *** Ey Kızılay, Kızılay! Türkmen yalnız, bizden bekliyor destek, Türkmen diyor; Birleşin siz tek bilek… Birleşmeyi bizden diler her yürek… Hoyratların Kerküklünün ilacı, Sakın susma Sen hep çağla Kızılay! Ey Kızılay yalnız değilsin, Gerçek, yanında bak, Desteğindir Mert Özbek. Her ikiniz, ufuklarda, göklerde Bak oldunuz Kerkük sesi Dalgalanan gök Bayrak…
23/02/07 Ank.
|
|
|
|