Dertli geldin dünyaya dünyadan dertli gittin
Ömrünün bir gününden hayır gِrmedin Hamza
Yine de ne yakındın, ne de şikâyet ettin
Nefsine yedirmedin, taviz vermedin Hamza
***
Hep başı dik yürüdün kaderin inadına
Kılcasına bir leke düşürmedin adına
Sel geldi, tufan geldi, mal gelmedi yâdına
Maldan ِlenler için kara girmedin Hamza
***
Saltanatlar ِnünde sarkmadın sakalını
Dayamadın kirli bir ideale dalını
Yüreğinden sِnmedi hiç bir aşkın yalını
Oysaki hiç bir aşktan bir gül dermedin Hamza
***
Kalbin nasıl attıysa ِyle yazdı kalemin
Eşdeğerde tutmaktı dünyayı tek ِzlemin
Hep insanız bağırdın ِnünde tüm âlemin
Gayrı bir fikir güdüp ِne sürmedin Hamza
***
Ne ders aldınsa aldın Mevlana okulunda
Ondandır düşmedin ki yenik dava yolunda
Sanki bin Hamza vardı kocaman, her kolunda
Ununu ekmek ettin ipe sermedin Hamza
***
Tezgâh gibi dokudun değirmen gibi tarttın
Ufuklarda pür yıldız, meydanlarda kır attın
Ustaydın ve ustaca hikâyeler anlattın
Öldün, boşu boşuna laflar ِrmedin Hamza
***
Yaş vardı, işte ecel geldi kapını çaldı
Güçsüzdün, kalkamadın, seni sırtına aldı
Kurtardı dertlerinden, nurlar içine daldı
Hayatında bِyle bir sefa sürmedin Hamza
****
Artık ne keder kaldı ne ıstırap ne çile
Git yolun acık olsun git dostum güle güle
***
|
