Dertli geldin dünyaya dünyadan dertli gittin
Ömrünün bir gününden hayır görmedin Hamza
Yine de ne yakındın, ne de şikâyet ettin
Nefsine yedirmedin, taviz vermedin Hamza
***
Hep başı dik yürüdün kaderin inadına
Kılcasına bir leke düşürmedin adına
Sel geldi, tufan geldi, mal gelmedi yâdına
Maldan ölenler için kara girmedin Hamza
***
Saltanatlar önünde sarkmadın sakalını
Dayamadın kirli bir ideale dalını
Yüreğinden sönmedi hiç bir aşkın yalını
Oysaki hiç bir aşktan bir gül dermedin Hamza
***
Kalbin nasıl attıysa öyle yazdı kalemin
Eşdeğerde tutmaktı dünyayı tek özlemin
Hep insanız bağırdın önünde tüm âlemin
Gayrı bir fikir güdüp öne sürmedin Hamza
***
Ne ders aldınsa aldın Mevlana okulunda
Ondandır düşmedin ki yenik dava yolunda
Sanki bin Hamza vardı kocaman, her kolunda
Ununu ekmek ettin ipe sermedin Hamza
***
Tezgâh gibi dokudun değirmen gibi tarttın
Ufuklarda pür yıldız, meydanlarda kır attın
Ustaydın ve ustaca hikâyeler anlattın
Öldün, boşu boşuna laflar örmedin Hamza
***
Yaş vardı, işte ecel geldi kapını çaldı
Güçsüzdün, kalkamadın, seni sırtına aldı
Kurtardı dertlerinden, nurlar içine daldı
Hayatında böyle bir sefa sürmedin Hamza
****
Artık ne keder kaldı ne ıstırap ne çile
Git yolun acık olsun git dostum güle güle
***
|
